فرآیند لایه گذاری دستی (Hand-lay-up)
فرآیند لایه گذاری دستی یکی از اصلی ترین و قدیمیترین روشهای ساخت قطعات کامپوزیتی است.
لایه گذاری دستی مناسبترین فرآیند برای تولید قطعات بزرگ است و نیازهای زیر ساخت برای این روش نیز حداقل است. این روش برای ساخت قطعات بسیار بزرگ مانند بدنه قایق ، عرشه کشتی، استخر، مخازن وغالبا برای قطعاتی که هندسه ساده ای دارند استفاده میشود.
از مزایای این روش میتوان به کم هزینه بودن ، امکان ساخت قطعات بادرصد بالای الیاف شیشه اشاره کرد.
معایب روش لایه گذاری دستی به کیفیت قطعه تولید شده ، مهارت کارگر اتلاف مواد بستگی دارد…
مراحل لایه گذاری دستی بسیار ساده است، ابتدا یک واکس رها کننده روی سطح استفاده میشود تا از چسبیدن پلیمر به سطوح جلوگیری کند.
مرحله بعد اعمال لایه ژلکوت جهت ایجاد کیفیت بالا و مقاومت در برابر رطوبت بالا است.
(قرار دادن یک لایه الیاف تیشو جهت تقویت لایه ژلکوت که گاها از آن اسفاده میشود)
در مرحله بعد اعمال رزین و قرار دادن لایه های مورد نیاز …
واکس زدن در مرحله بعدی جهت نچسبیدن قطعه به قالب و جدا سازی آسان استفاده میشود.
برای از بین بردن حبابها در حین لایه گذاری از غلتک برای صاف کردن سطح استفاده میشود.
سری رزینهای تولید شده در شرکت مهندسی مواد آلی البرز با کدهای کیمیا 714و715،721و730 رزینهای مناسب به صرفه اقتصادی با کیفیت و خواص مکانیکی بالا مناسب روش لایه گذاری دستی و پاششی میباشند .