این الیاف از فیلامنت­ های بسیار نازک بازالت که نوعی سنگ آتشفشانی است تهیه شده و رنگ آن­ ها عمدتا متمایل به سبز یا قهوه ­ای است. الیاف بازالت در کامپوزیت­ها عمدتا به خاطر مقاومت به حرارت، مقاومت به سایش و فشار بالا، اشتعال پذیری کم، چسبندگی خوب به زمینه و مقاومت بسیار بالا در محیطهای قلیایی استفاده می­شوند. این الیاف از لحاظ ترکیب شیمیایی و روش تهیه شبیه الیاف شیشه هستند، در حالی­که استحکام کششی و مدول الاستیک بالاتر از الیاف شیشه دارند و در محیط­های قلیایی، اسیدی و نمکی مقاومت بهتری از خود نشان می­دهند. الیاف بازالت در مقایسه با الیاف آرامید و کربن در محدوده دمایی گسترده­ تری قابل کاربرد بوده (حدودا از -270 ^˚ C تا دماهای بالای  600 ^˚ C) و مقاومت به اکسیداسیون و مقاومت به تشعشع بهتری دارند. از طرفی دارای استحکام فشاری و استحکام برشی بیشتری نیز هستند. از آن­جایی که سنگ بازالت که برای ساخت این الیاف استفاده می­شود در بیشتر مناطق در دسترس بوده و برای ساخت الیاف بازالت از مواد افزودنی استفاده نمی­شود، نسبت به الیاف کربن قیمت کمتری دارند.

کاربرد این الیاف در ساخت پارچه­ های ضد آتش، بدنه ماشین، مخازن تحت فشار، درپوش فیلترهای هوا، مواد اصطکاکی (مانند لنت ترمز)، پره توربین بادی، بتن، پل و سازه­ های دریایی است.